در مورد حسن روحانی در زندگینامه بیشتر بخوانید

حسن روحانی متولد 9 دی 1327 در شهر سرخه استان سمنان است. او رهبر حزب اعتدال و توسعه و رئیس جمهور ایران در دولت های یازدهم و دوازدهم است. صاحبه عربی همسر اوست. روحانی که صاحب 3 پسر و دو دختر است، در دانشگاه هایی چون تهران و کلدونین گلاسگو تحصیل کرده است. نام پدر روحانی اسدالله فریدون، نام مادر او سکینه پیوندی و برادرش نیز حسین فریدون است.

تحصیلات

حسن روحانی که در سال ۱۳۲۷، در سُرخه، از بخش‌های مرکزی شهرستان سمنان، متولد شد، پس از اتمام دوره‌ی دبستان به خواست پدر و تمایل خود، به تحصیل مقدمات علوم دینی در حوزه‌ی علمیه‌ی سمنان روی آورد. در عین حال به سبب تربیت خانوادگی و اثرپذیری از خلق و خوی استادانش به تهجّد، سحرخیزی و انجام مستحبات و نوافل، مقید بود. در این دوران، حسن روحانی مجذوب اساتید خود، به‌خصوص حجت‌الاسلام نجات و علامه حائری سمنانی بود و از طریق او با امام‌خمینی (ره) که در آن هنگام از مدرِّسین والا مرتبه‌ی حوزه‌ی علمیه قم بود، آشنا شد.

حسن روحانی در سال ۱۳۴۰ وارد حوزه علمیه قم شد و از محضر اساتیدی، چون حضرات آیات سید محمد محقق داماد، شیخ مرتضی حائری، سید محمدرضا گلپایگانی، محمد فاضل لنکرانی، شیخ محمد شاه‌آبادی و سلطانی بهره برد.

روحانی همزمان در سال ۱۳۴۸ به دانشگاه تهران راه یافت و در سال ۱۳۵۱ دانشنامه لیسانس خود را در مقطع کارشناسی در رشته حقوق قضایی اخذ کرد. دکتر حسن روحانی با ادامه تحصیل در انگلیس مدرک کارشناسی ارشد در رشته حقوق عمومی و دانشنامه دکتری در رشته حقوق اساسی را از دانشگاه کلدونیان گلاسکو دریافت کرد و با کسب پروانه وکالت از کانون وکلا در سال ۸۶، وکیل پایه یک دادگستری شد.

دکتری حقوق اساسی از دانشگاه کلدونیان گلاسکو، فوق لیسانس حقوق عمومی از دانشگاه کلدونیان گلاسکو و

لیسانس حقوق قضائی از دانشگاه تهران مدارک تحصیلی وی در مقاطع مختلف تحصیلی است.

همانطور که اشاره شد، حسن روحانی در حوزه نیز از محضر اساتیدی، چون آیات عظام سید محمد محقق داماد (ره)، شیخ مرتضی حائری (ره) و سید محمدرضا گلپایگانی (ره) سلطانی (ره)، فاضل لنکرانی (ره) و شیخ محمد شاه‌آبادی (ره) بهره برده است.

مبارزات سیاسی

پس از رحلت حاج سیدمصطفی خمینی در اول آبان ۱۳۵۶، روحانی در مجلس بزرگداشتی که از سوی جمعی از روحانیون و شخصیت‌های مبارز در مسجد ارک تهران برگزار شد، به دعوت آیت‌الله مرتضی مطهری سخنرانی کرد، اما درست پس از این سخنرانی، ساواک در همه جا به دنبال دستگیری وی بود. بعد از آن حسن روحانی در ماه‌های محرم و صفر، با نام مستعار "اسلامی‌" به سخنرانی پرداخت.

حسن روحانی در سراسر کشور ممنوع‌المنبر بود، در اجتماع بزرگ مردم یزد در فروردین ۱۳۵۷ سخنرانی کرد و بعد از این سخنرانی توانست از یزد خارج شود و به بندرعباس برود. از آن پس، منزل روحانی در تهران تحت مراقبت ساواک جهت دستگیری‌اش قرار گرفت. دکتر حسن روحانی به توصیه‌ی دکتر بهشتی و استاد مطهری از کشور خارج شد و مدتی در خارج از کشور به سخنرانی و تبلیغ پرداخت و پس از عزیمت امام‌خمینی (ره) به پاریس به محضر امام رفت و به ایشان پیوست.

حسن روحانی از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۶، ریاست قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیاء (ص) را بر عهده گرفت و از همان سال (۱۳۶۴) تا پایان جنگ، مسئولیت فرماندهی ستاد کل پدافند هوایی کشور را نیز عهده‌دار بود. از سال ۱۳۶۸ که "شورای عالی امنیت ملی‌" کشور تشکیل شد، حسن روحانی به عنوان نماینده‌ی رهبر انقلاب وارد شورا شد و نماینده‌ی، ولی فقیه در شورای عالی امنیت ملی و نیز ریاست مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام را بر عهده گرفت.

مجلس شورای اسلامی

حسن روحانی در سال ۱۳۵۹ از حوزهٔ انتخابیهٔ سمنان به نمایندگی اولین دورهٔ مجلس شورای اسلامی انتخاب شد و پنج دوره قانون‌گذاری به‌مدت بیست سال (از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۷۹) در مجلس حضور داشت. او نایب رئیس اول مجلس (در دوره‌های چهارم و پنجم) و رئیس کمیسیون‌های دفاع (دوره‌های اول و دوم) و سیاست خارجی (دوره‌های چهارم و پنجم) بود.

مخالفت با نخست وزیری موسوی

حسن روحانی یکی از معروف‌ترین نمایندگان مجلس دوم بود که در سال ۱۳۶۴ با نخست‌وزیری میرحسین موسوی مخالفت کرد؛ ماجرایی جنجالی که باعث شد تا نمایندگان مخالف به گروه ۹۹ نفر معروف شوند. روحانی کاندیدای انتخابات مجلس ششم در شهر تهران نیز بود و در فهرست «جامعه روحانیت مبارز و پیروان خط امام و رهبری» و چکاد آزاداندیشان (فهرست‌های جناح راست) و کارگزاران سازندگی قرار داشت، اما موفق به ورود به مجلس نشد.

دبیری شورای عالی امنیت ملی

حسن روحانی در ۲۲ آبان ۱۳۶۸ به عنوان نماینده رهبری در شورای عالی امنیت ملی منصوب شد. او از سال ۱۳۶۸ به مدت ۱۶ سال مسئولیت دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی را بر عهده داشت؛ سمتی که در دولت هاشمی به او رسید و در ریاست‌جمهوری سید محمد خاتمی نیز ادامه یافت. از جمله رخداد‌های دوره تصدی وی، وقایع کوی دانشگاه تهران در سال ۱۳۷۸ بود که او اعلام کرد تظاهرکنندگانی که به اموال عمومی خسارت زده‌اند باید به عنوان دشمنان حکومت محاکمه شوند -جرمی که می‌تواند مجازات مرگ در پی داشته باشد.

رابطه با آمریکا

وی درباره رابطه با آمریکا می‌گوید رابطه ایران با آمریکا مسئله پیچیده و دشواری است؛ ساده نیست. زخم کهنه‌ای وجود دارد که باید درمان شود. دنبال افزایش تنش نخواهیم بود. عقل سلیم هم حکم می‌کند دولت و کشور به فکر آینده و ترمیم گذشته باشند. هرگونه سخن گفتن با آمریکا باید بر مبنای منافع و احترام متقابل و از موضع برابر باشد. روابط امروز ایران با آمریکا در حد دشمنی و تخاصم است، باید سعی کنیم این حد را با برنامه‌ریزی و تدبیر پایین آوریم و حداقل روابط را از دشمنی به تنش برسانیم. در وضعیت کنونی قادر نیستیم بگوییم با آمریکا می‌خواهیم تنش‌زدایی کنیم، زیرا امروز بحث تهدید و تخاصم است. در ۸ یا ۱۰ سال پیش می‌شد، اما امروز در مرحله دیگری قرار گرفته‌ایم.

مجمع تشخیص مصلحت نظام

حسن روحانی از سال ۱۳۷۰ تاکنون عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام است. همچنین در دوره‌ی سوم مجلس خبرگان رهبری، نماینده‌ی مردم استان سمنان و بعد از آن نماینده‌ی مردم استان تهران در این مجلس و عضو هیئت رئیسه بود.

انتخابات یازدهم

روحانی در ۲۵ خرداد سال ۹۲ با ۱۸،۶۱۳،۳۲۹ رأی رئیس جمهور منتخب مردم شد. رهبر انقلاب اسلامی ۱۲ مرداد سال ۱۳۹۲ رأی ملت ایران را در انتخاب حسن روحانی در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری تنفیذ کرد.

توافق موقت ژنو با ۱+۵

با آغاز به کار دولت روحانی، فصل جدیدی در مذاکرات هسته‌ای ایران و پنج به‌علاوه یک گشوده شد. در ۱۴ شهریور ۱۳۹۲ رئیس‌جمهور به عنوان رئیس شورای عالی امنیت ملی، دستور بازگشت پرونده هسته‌ای ایران به دستگاه دیپلماسی کشور را صادر کردو محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه، ریاست تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران را بر عهده گرفت. چند ماه پس از آغاز دور جدید مذاکرات هسته‌ای در ۳ آذر ۱۳۹۲ توافق موقت ژنو بر روی برنامه هسته‌ای ایران منعقد شد.

انتخابات دوازدهم

مردم ایران در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۹۶ برای دومین بار با میزان رای ۲۳٬۶۳۶٬۶۵۲ حسن روحانی را به عنوان رئیس جمهور منتخب خود برگزیدند.

استیضاح رئیس جمهور

در اسفند ماه ۱۳۹۷، اخباری مبنی بر تلاش تعدادی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی به رهبری مجتبی ذوالنور، برای استیضاح حسن روحانی منتشر شد. این طرح به امضای ۱۸ نماینده مجلس رسیده و در ۱۴ محور کلید خورده بود. نقد‌های پیاپی امضا کنندگان به برجام و افزایش قیمت‌ها در محور طرح استیضاح قرار داشت و ۳ بند از ۱۴ محور طرح استیضاح به برجام اختصاص یافته بود. اسامی مجتبی ذوالنور، حسینعلی حاجی‌دلیگانی، جواد کریمی قدوسی، مجید ناصری نژاد، جبار کوچکی‌نژاد ارم ساداتی، عدل هاشمی پور، هاجر چنارانی، حسن نوروزی، ذبیح نیکفر، محمدرضا ملکشاهی راد، علی اکبر کریمی، هدایت الله خادمی، ضیاالله اعزازی ملکی، علی گلمرادی، ابوالفضل ابوترابی، یعقوب شیویاری و عبدالله سامری در پای طرح استیضاح رییس جمهور دیده می شد. در نهایت در ۶ اسفند ۱۳۹۷، اخبار منتفی شدن استیضاح رییس جمهور با توجه به پس گرفته شدن امضای استیضاح کنندگان، منتشر شد.